vervelende ouders
wil niet,
moet naar de psygoloog
wil niet ietes uit me laten trekken
iets wat ik niet zeggen wil
wat kan ik doen
ben te zwak om niets te zeggen
voel me klote
doet pijn om mee te gaan
mijn moeder stort zig op mij uit
zeg dat ze het bij een ander moet doen
voelt zig gekwetst
die avond
alles wat scherp is uit mijn kamer weggehaald
door mijn ouders in beslag genomen
voel me klote
en dan nog naar de psygoloog
ik weet niet meer wat ik moet doen
niemand begrijpt me
wanneer ik zeg dat ik dit leven niet leuk meer vind
JFR
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Dinsdag, mei 11, 2004 21:21 |
| ik snap wat je bedoelt. Het moet geen lachertje zijn om verplicht te zijn om naar een psy te gaan ik spreek uit ervaring, ene als je verplicht wordt om te gaan helpt het aan geen kanten. Laat je niet doen,doe wat je het beste vind.En dat ze alle scherpe dingen uit je kamer genomen heeft, wil misschien zeggen dat ze om je heeft en niet wil dat je jezelf pijn doe. Ik ga miss cru zijn maar iets scherp kan je altijd vinden. alvast veel sterkte |
|
| onzeker persoon: | Dinsdag, mei 11, 2004 21:19 |
| ik begrijp je wel, maar weet ook dat het weer over gaat Kusjes, hou van je -Cyndi- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: floris_ful | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||