Familie...
Soms denk je wat moet ik ermee?maar toch kun je niet zonder,
of je nu wil of niet,je blijft altijd met elkaar verbonden.
Niemand is hetzelfde,ieder bij ons heeft zijn eigen verhaal,
maar als het erop aan komt, spreken we toch dezelfde taal.
Ik heb veel broers en zussen,en die zijn me heilig,
want met hen om me heen, voel ik me toch wel veilig.
Ik weet dat ik op hen, altijd kan bouwen,
en, dat ik ze altijd kan vertrouwen.
de jongste thuis te zijn,ja,maakt me toch wel blij,
ze weten dat ik van ze hou,en hen ook wel van mij.
Daarom wil ik ze met dit gedicht laten weten,
dat ik hen liefde en steun, nooit zal vergeten.
truus poppinghaus
Irdana: | Woensdag, mei 12, 2004 17:06 |
heel fijn dat je op je familie hebt kunnen bouwen dat ze jou steun hebben gegeven toen jij het even niet meer zag zitten in houw leven hun dankbaarheid zal zijn dat ze jou nu weer zien gelukkig en blij Lieve groetjes, Irdana |
|
Irdana: | Woensdag, mei 12, 2004 17:06 |
sorry, foutje in mijn reactie geslopen ... woordje "houw" moet zijn "jouw" Irdana |
|
Auteur: truus poppinghaus | ||
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 12 mei 2004 | ||
Thema's: |