Zoveel dagen gingen voorbij
Zoveel nachten zonder elkaar
Ik dacht niet aan jou, jij niet aan mij
Ik was je vergeten, jaar na jaar.

Toen was het erg, ik had verdriet
Jij liet me zo plots in de steek
Ik was verliefd, maar jij wilde niet
Terwijl het allemaal prachtig leek.

Weken heb ik stiekem gehoopt
Jij zei immers; later misschien
Uiteindelijk was ik totaal gesloopt
Ik wist dat we elkaar niet meer zouden zien.

Dan ineens een smsje zo onverwacht
Of ik nog eens met je mee wilde gaan
Een stemmetje in mij zei toen al zacht:
Blijf zo ver mogelijk bij hem vandaan.

Maar hoe kon ik weten dat na zolang
Mijn gevoelens nog niet waren geweken
Een blik in jouw ogen, een zoen op mijn wang
Waren genoeg om mij opnieuw te breken.

Die avond was hemels, alleen wij twee
Ik liet je van alles beloven
Ik zweefde opnieuw in jouw dromen mee
Ik had je niet weer moeten geloven

Nog geen week later was het voorbij
Je had immers al een relatie van een jaar
Je kon niet ineens alles opgeven voor mij
En je liet mij zitten voor haar.

Ook nu zei jij voorlopig kan ik het niet
En hoe ik het ook met wanhoop weer
Ik weet dat ik ondanks al het verdriet
Stiekem blijf wachten op die volgende keer