Fluisterende grassprietjes
een rustige wandeling
met struikelende gedachten
fluisterende grassprietjes
die ik net kan verstaan
-trek het je niet aan-
langs de slingerende IJssel
rust ik op een platte steen
het water kabbelt kalmerend
-bepaalt ook haar eigen koers-
ik luister naar de watertaal
kijk onder de oppervlakte en denk
hoe diep kan iemand zinken
-of heet het pseudo-schuilen-
mijn opgeheven hoofd begroet de zon
ik warm me aan haar inzicht
mijn zonnebril verbergt niet meer
maar houdt verblinding tegen
-helderder dan woorden-
Reacties op dit gedicht
| arie: | Woensdag, juni 02, 2004 16:13 |
| Een rilling trekt door me heen.. Zo beheerst en vol gevoel beschreven Liefs, Arie |
|
| Veritas: | Donderdag, mei 13, 2004 15:46 |
| netjes geschreven, netjes gevonden (inclusief de rust)!! (complimenten) wijsheid komt niet uit een gedicht, maar uit diegene die het weet te formuleren! groetjes, Veritas |
|
| Rep: | Donderdag, mei 13, 2004 07:53 |
| Dat gedachten zo kunnen wegstromen bij een stukje klein geluk... Kom even bij je zitten op die platte steen en sla een arm om je heen. En ja, ik zal de stilte niet verstoren... Liefs |
|
| H.J.: | Donderdag, mei 13, 2004 00:53 |
| Wauwww. Prachtige poëzie. Heel graag gelezen. Liefs |
|
| shelob: | Donderdag, mei 13, 2004 00:34 |
| Prachtig, heb me even mee laten stromen. | |
| christina: | Donderdag, mei 13, 2004 00:25 |
| ik blijf vannacht fluisteren omdat ik de stilte niet wil storen knuffie he meis slaap lekker |
|
| maria : | Donderdag, mei 13, 2004 00:20 |
| stil ademloos gelezen bewonderend geschrevene liefs, maria |
|
| michris: | Donderdag, mei 13, 2004 00:06 |
| geschreven zo zacht als de aller zwoelste zomernacht liefs, michris |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||