HIJ :@
Die kille blik in zijn ogen,
toen hij me zei: "Ze wil niet meer,"
elk woord was toen geloegen,
en gelukkig zag ik je weer,
maar die koude, kille blik,
die zal ik echt nooit vergeten,
hij was gericht naar mij en ik,
ik wÃlde het niet weten.
En toen hij: "Ze wil niet meer"
was ik hem ook nog gaan geloven,
dat deed echt ontzettend zeer,
en deed al m'n hoop snel doven.
Woord voor woord had hij verzonnen,
vertelde je een paar dagen later,
wat wij hadden was net begonnen,
- hij was gewoon een overtuigend prater.
toen hij me zei: "Ze wil niet meer,"
elk woord was toen geloegen,
en gelukkig zag ik je weer,
maar die koude, kille blik,
die zal ik echt nooit vergeten,
hij was gericht naar mij en ik,
ik wÃlde het niet weten.
En toen hij: "Ze wil niet meer"
was ik hem ook nog gaan geloven,
dat deed echt ontzettend zeer,
en deed al m'n hoop snel doven.
Woord voor woord had hij verzonnen,
vertelde je een paar dagen later,
wat wij hadden was net begonnen,
- hij was gewoon een overtuigend prater.
Reacties op dit gedicht
| druppeltje: | Donderdag, mei 13, 2004 18:40 |
| mooi gedichtje, ik denk dat je alleen de dingen van andere mensen mag geloven als ze uit die persoon hun eigen mond komt! knuf drup |
|
| Espère: | Donderdag, mei 13, 2004 15:20 |
| Mooi dichie :) | |
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, mei 13, 2004 10:13 |
| deze mensen geloven hun eigen leugens...best eng mooi verwoord hoor] xxx Jannie |
|
| peggy-77: | Donderdag, mei 13, 2004 08:18 |
| overtuigende praters die heb je overal... vertrouw op je intuitie in dat geval...... Goed geschreven!! Liefs, |
|
