Je wordt geboren om daarna weer dood te gaan…
Je wordt geboren om de woorden; ‘geluk, liefde, pijn, ongeluk en pech’ te leren…
Is dat dan echt het enige waarom wij hier zijn…?
Is dat dan echt de enige reden waarom wij bestaan…?
Is er een middel om ons tegen het leven te weren…?
Want leven met dood in het vooruitzicht… dat doet soms pijn…

Wat wil het leven ons dan duidelijk maken…?
Waarom moet je weten hoe ongelukkig zijn voelt als dat geluksgevoel ook bestaat…?
Waarom een gebroken hart als de liefde zo mooi kan zijn…?
Ben je dan echt alleen hier om te leren over zulke zaken…?
Waarom moet je het leren hoe het voelt als geluk je gevoel verlaat…?
Want leven met ongeluk dat op de loer ligt… dat doet soms pijn…

Waarom gaat het nou al eeuwen op deze manier…?
Gaat er ooit verandering in komen hoe de mens haar leven leeft…?
Zal het leven over 100 jaar nog steeds hetzelfde zijn…?
Vervuld met liefde, jaloezie, geluk, pijn en soms ook plezier…
Hoe lang zal het nog duren voordat de mensheid het begeeft…?
Want leven op deze manier… met deze gedachte’s… soms doet dat ongelofelijk veel pijn…