Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
dag rust nu maar
Veel heb jij geleden
tegen die ziekte en tegen pijn
Je hebt dapper gestreden
Om maar zolang mogelijk bij ons te mogen zijn
Opgeven dat deed je nietÂ
en wat wij niet zagen
was jouw grote verdriet
En we hoorden je nooit klagen
Tot het laatste moment
was je helder en goed bij
Je hebt ons allemaal herkent
dat weten wij
Pijn heel veel pijn
Heb jij moeten doorstaan
Het was zwaar dat is niet fijn
Om zo verder te moeten gaan
Toen sliep je eindelijk in
Verlost van alle pijn
En als ik dan mijn tranen veeg
zie ik jou daar weer
Rust zacht (o)ma
dit is goed voor jou
En als ik weer om je moet huilen
zeg ik steeds:
ik mis je en dat je moet weten
dat ik heel veel van je hou
Reacties op dit gedicht
raveman vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
raveman
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
03 mei 2001
Thema's:
[Dood]
[Oma's]
[Verdriet]