Terugblik
Zwart fossiel
Dat nog zachtjes glanst
Van versteende passie
En verdampte verlangens
Verhuld stilzwijgen
Vertel nog eens
Van je glorieuze triomfen
Gesmoord in de zomen van de tijd
Van je grootse daden
Bedekt door zich stapelende tellen
Verhaal nog eens
Van een vurige liefde
Gedoofd in de leegte die achter alles ligt
*Haar as tussen mijn vingers leidt tot niets*
Van een stil geluk
Vervaagd in de avondzon
*Zijn echo bereikt mijn oren niet*
Zwart fossiel
Dat rust onder het glas
In mijn museum
Opgepoetst totdat hij blinkt
In alle kleuren van de regenboog
Dat nog zachtjes glanst
Van versteende passie
En verdampte verlangens
Verhuld stilzwijgen
Vertel nog eens
Van je glorieuze triomfen
Gesmoord in de zomen van de tijd
Van je grootse daden
Bedekt door zich stapelende tellen
Verhaal nog eens
Van een vurige liefde
Gedoofd in de leegte die achter alles ligt
*Haar as tussen mijn vingers leidt tot niets*
Van een stil geluk
Vervaagd in de avondzon
*Zijn echo bereikt mijn oren niet*
Zwart fossiel
Dat rust onder het glas
In mijn museum
Opgepoetst totdat hij blinkt
In alle kleuren van de regenboog
Reacties op dit gedicht
| Irdana: | Vrijdag, mei 14, 2004 20:58 |
| mooi verwoord gedicht ben er stil van geworden Groetjes, Irdana |
|
| Erna Muermans: | Vrijdag, mei 14, 2004 09:51 |
| bij herlezen blijft het een mooi gedicht prachtig in beeld en woord sjappo!!!! groetjes erna |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin Tamboer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||