s' avonds bij een goed glas wijn
in de schemering van kaarslicht
al luisterend naar muziek
zag ik de droefheid op je gezicht
vocht in je ogen
vechtend tegen je tranen
ik sloeg mijn armen om je heen
langzaam druppelend begonnen ze zich een weg te banen
je was verraden
en voelde je diep bedrogen
je bleef je afvragen
waarom mensen steeds tegen je logen
je voelde de pijn
die zo diep zat van binnen
ze hadden je weer te pakken genomen
ook wist je dat je het weer zou overwinnen
maar.....
je voelde nu die verdriet
en wilde je even laten gaan
ik wilde je troosten
het enige wat ik kon was mijn armen om je slaan
snikkend viel je in mijn armen
je verdriet was zo groot
ik zal je helpen
je halen uit de goot
mensen kunnen heel hard zijn
ze steken zo een mes in je hart
daarna laten ze je achter
en jij voeld die diepe smart
ik zal er voor je zijn
dat zal ik je beloven
zo bleven we achter in het donker
omdat jouw tranen de kaars deden doven
14-05-2004
| maria : | Zondag, mei 16, 2004 23:58 |
| tranen helen in samen delen ademloos gelezen prachtig geschreven liefs, maria |
|
| white angel: | Zaterdag, mei 15, 2004 20:35 |
| heel mooi gescheven!! | |
| Irdana: | Vrijdag, mei 14, 2004 21:27 |
| wanneer twee geliefden of vrienden steeds in elkaar zullen geloven maakt het niet dat de kaarsen gedooft worden door hun tranen want wanneer ze in het donker een arm slaan om elkander heen slaan zij zich door alle leugens heen Veel liefs en kop op meisje, Irdana |
|
| Meisie: | Vrijdag, mei 14, 2004 15:51 |
| Prachtig gedicht die iemand voor wie dit gedicht is mag trots zijn op een vriendin als jou (k) Mensen kunnen zo hard en gemeen zijn.. :( ik weet er alles van.. Maar gelukkig zijn er nog mensen als jij op deze wereld xxxjes van Meisie xxx |
|
| lovegirl: | Vrijdag, mei 14, 2004 13:32 |
| prachtig verwoord meis heel herkenbaar een arm om je heen samen het verdriet kunnen delen en de samen de wonden kunnen helen wat zou dat toch fijn kunnen zijn en niet meer zo hoeven te lijden met al die pijn want alleen is toch ook maar alleen toch veel liefs lovegirl |
|
| Delphine Eeckhaut: | Vrijdag, mei 14, 2004 12:29 |
| ik heb maar 1 woord voor dit gedicht. PRACHTIG !!! | |
| Lifeje: | Vrijdag, mei 14, 2004 11:53 |
| mooi verwoord meis zag je gewoon zitten kuzzz |
|
| Black Lord: | Vrijdag, mei 14, 2004 11:52 |
| samen delen in pijn. Daar kunnen armen een troost gebaar zijn. tranen doven het licht . steek hem opnieuw aan het brengt zicht. Neem dan elkanders hand. En voel in stilte de warme band. Troost is een gebaar. Maar het heelt en dat is waar. Wim |
|
| Auteur: keiko | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||