Jij, jij, en een kleine ik.
Jou zachte armen,
om mij in te verschuilen.
Jou troostende schouders,
om in te huilen.
Jou prachtige lichaam,
om liefde een betekenis te geven.
Jou attente woorden,
die mij doen opleven.
Jou andere kant,
die mij zo kwetsbaar maakt.
Jou boze woorden,
die mijn hart teveel raakt.
Jou sterke handen,
die mijn ziel laat sterven,
Jou duivelse ogen,
die mijn gedachte bederven.
Jou gevoel,
wat zo snel om kan slaan.
Mijn gevoel,
die zegt dat het tijd is om te gaan...
Reacties op dit gedicht
| Luijkx: | Vrijdag, mei 14, 2004 17:38 |
| Heel mooi geschreven, meisje! En ja, iedereen heeft verschillende kanten, maar die negatieve kant moet niet te erg worden natuurlijk! Ik hoop dat je eruit komt! Veel liefs en knuffeltje, Laura |
|
| Narko: | Vrijdag, mei 14, 2004 15:18 |
| Tja, je omdraaien en weggaan dan maar? Als je dat kan! Want iedereen heeft negatieve en postieve kanten, een relatie is geven EN nemen... Don't forget !! Groetjes Eva alias Narko |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -guardian-angel- | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||