Oplossen in de zee
Door je eigen adem stikken
Op zoek naar een beetje lucht
In de spiegel kijken, en intens schikken
Zoveel pijn en verdriet in een diepe zucht
Zo gaat het verder steeds weer
Zakken tot op de bodem zo diep
En toch weer schikken, iedere keer
Twijfelende gedachtes tot aan ik sliep
Gaat het over? Zal ik ooit normaal zijn?
Genieten van mijn jeugd op deze jonge leeftijd
Leven zonder angst, verdriet en pijn?
Raak ik mezelf een keertje echt voorgoed kwijt?
Kan ik leven zoals de zee
Zacht golvend, deinend tegen het strand
Kan ik slapen met de golven, met de rust mee?
Zet ik ooit al mijn verdriet aan de kant?
Ik heb het karakter er niet naar
Ben niet vrolijk en spontaan
Mijn verdriet is nooit echt klaar
Kon ik het maar uit mezelf wegslaan
Verder gaan met enkel rust
Geen angst, twijfel en onzekerheid
Er komt geen prins die me wakker kust
Het sprookje dat dromen en werkelijkheid scheid
Geen kans, geen heldendaad
Want oplossen doet het niet
Onzekerheid vormt voor mij een groot kwaad
Bijna niemand begrijpt me, Bijna niemand die me werkelijk ziet
03-05-`04
| Dark Sinner : | Zaterdag, mei 15, 2004 13:29 |
| bijna niemand?? Je hebt al 1 iemand.. Want ik begrijp je wel!! Koppie op!! *pakt duiveltje's handje en loopt mee richting de zee* Heel Veel Sterkte Dikkuh xus |
|
| blackpanter: | Vrijdag, mei 14, 2004 22:01 |
| ik wee tniet hoe ik idt op moet vatten, maa rbijna niemand? en waarschijnlijk zal ik daar niet bij horen, verder een mooi gedicht... mooi geschreven |
|
| ~*Woepiej*~: | Vrijdag, mei 14, 2004 21:01 |
| BIJNAAAAAAAAAAAA niemand!! dus wel mensen en maak daar gebruik van meisje want die mensen zullen er altijd voor je zijn! Er komt heus wel een prins als jij die jonghen andre loslaat ant volgens mij mis je em nog steeds of niet? Nou meis prachtig gedichtje dikke kuz |
|
| Wicked Soul: | Vrijdag, mei 14, 2004 19:12 |
| -Waaaaaauuuuuwwww- Laura's right again. Real friends accept each other the way they are. En ze willen vast de moeite doen om je alleszins proberen te begrijpen als je hen de kans geeft. Take care |
|
| Luijkx: | Vrijdag, mei 14, 2004 17:32 |
| Ook al ben je rustig, dan nog kun je wel genieten! En het is inderdaad moeilijk iemands werkelijke "ik" te zien, maar ik weet zeker dat jij vrienden hebt die jou werkelijke "ik" zien en die die ook accepteren! Heel mooi gedichtje weer :) Liefs, Laura |
|
| stairway 2 heaven: | Vrijdag, mei 14, 2004 17:03 |
| Mooi mooi mooi, ontroerend...droevig...laat indruk na...Ik wil dat mensen me ook zien zoals ik werkeljk ben,maar...mensen werkelijk zien is soms moeilijk,denk ik. Zowel voor ons om ons te laten zien als voor anderen om ons te doorgronden...Ach ach dingen zijn altijd zo ingewikkeld! Alleszins, in jouw gedichten kunne we toch al een deel van jou zien...en dat is veelbelovend...mooie gedichten moeten een mooie persoonlijkheid hebben(!) dikke kus x |
|
| druppeltje: | Vrijdag, mei 14, 2004 17:01 |
| lief nachtduiveltje, onzekerheid zal misschien wel altijd wat in je zitten maar ik denk dat je moet proberen om met de onzekerheid om te gaan... want ook jij verdient een leven om van te genieten en natuurlijk zal het af en toe wat slechter gaan de onzekerheid de kop op steken maar je moet blijven vechten... knuf drup |
|
| Quando: | Vrijdag, mei 14, 2004 16:10 |
| heey lieve meid... echt heel mooi gedicht. wel heel verdrietig:( probeer wat zekerder te worden, ik weet zeker dat er wel mensen zijn die je begrijpen en die je echt zien zoals je bent... Liefs en Knuffel, Kim |
|
| FrozenScar: | Vrijdag, mei 14, 2004 15:51 |
| Meisje, een prachtig maar wel verdrietig gedicht. het is alsof je me een spiegel voorhoud!! Maar weet wel dat er mensen zijn die je proberen te begrijpen! Dat is geloof ik, ook van grote waarde... Liefs en knuffel Frozy |
|
| Auteur: Darkdevils-night | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||