Klakkeloos
KLAKKELOOS
Moordende gedachten
verbranden mijn ziel
maken tranen van zoutzuur
die mijn bestaan
wegvreten ik ben niets
Waarom toch waarom
doe ik dit mezelf aan
een moster kan ik toch
niet zijn ik ben toch
ook een mensenkind
Beïnvloed door de mensen
het respectloze in de
woorden en ogen en ik
kopieer alles klakkeloos
zonder erbij na te denken
14-05-04
Reacties op dit gedicht
| Charlotte1: | Vrijdag, mei 14, 2004 22:25 |
| Je bent wel iets. Net als alle anderen op gedichtenfreaks. Sterkte & knufs, *Charlotte* |
|
