zwijgend praten
Kan enkel zwijgend met jou praten
Ik zie jouw onzichtbare pijn,
de redenen waarom wil ik in het midden laten
Ik heb geleerd jouw gedachten te doorgronden
tussen de zinnen door te lezen
Ik zie sprakeloze woorden in jouw ogen uitmonden
Zodra onze gesprekken over jou dreigen te gaan
klap jij dicht,
maar jij weet dat ik altijd langs de zijlijn zal staan
Om jouw te steunen om er voor jou te zijn
want om jouw innerlijk te zien strijden
doet onbewust mij ook pijn...
Weet dat ik hoe dan ook ernorm veel om je blijf geven
na wat er allemaal is voorgevallen
kan ik zeggen, jij bent een deel van mijn leven.
Reacties op dit gedicht
| Brammie: | Zaterdag, mei 05, 2001 10:39 |
| En wat voor een deel. Werkelijk een mooi stukje geschiedenis. | |
| shanna: | Vrijdag, mei 04, 2001 00:29 |
| Voor al die mensen die bij iemand aan de zijlijn staan, onwijs bedankt! door jullie steun en schouder om op uit te huilen kunnen wij de draad weer een beetje oppakken. Deze mensen zijn in 1 woord GEWELDIG!!! | |
| Paul Willems (Quikkie): | Donderdag, mei 03, 2001 22:19 |
| Ja ken het gevoel Renate ik staa ook bij iemand langs de zijlijn knuff Paul |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||