16 mei 2004

Lieve meid,

vandaag voel je je sterker. Een verklaring heb je niet. Misschien het weer? Maar dat was gisteren ook al mooi.

Je wilde vandaag de deur uit, hoe dan ook. Je hebt contact gezocht, iemand opgebeld, maar die was er niet. Dus dan maar in je eentje. Wat een stap! Besef je dat wel? Het is vaak gebeurd dat je toch maar niet belde, en maar thuis bleef. Niet vandaag. Hier zit je dan, op een bankje in de duinen, zo maar in je eentje. En wat voelt het goed. Je hoort de vogeltjes, het ruisen van de wind…er komen mensen langs, en het doet je niks. Is dat niet geweldig? Koester dit! Onthoud dit gevoel, deze krachtige dag. En zelfs als de dag minder zou eindigen, dit neemt niemand meer van je af.

Wat lijken je zorgen even ver weg. Hier lijkt alles zo simpel, al je problemen zijn nietszeggend, gereduceerd tot ‘later’. Wat heerlijk om het even los te laten, even afstand te nemen. Je studie die niet wil vlotten, de liefdesperikelen….het komt morgen wel. Nu ben je sterk.

Een spiegel kan ook mooi zijn, zie je wel?