Alleen
Ik zit hier maar alleen
voor me uit te staren,
voel me stikalleen
en heb niemand om mee te praten.
Waarom laat iedereen mij in de steek?
De vraag is er,
maar het antwoord vind ik niet.
Stilaan zak ik steeds verder weg
tot ik in een diepte zit
waar ik niet meer uit geraak.
Waarom heeft iedereen zich
tegen mij gekeerd?
Waarom?
Wat doe ik toch verkeerd?
Waarom blijven ze leugens vertellen?
Waar is dat goed voor?
Heb ik dan geen recht
op een gelukkig leven?
Al mijn opgekropte verdriet
kom stilaan naar boven.
Kan dit leven niet lang meer aan.
Maar weet ook dat ik verder moet gaan.
Soms voel ik de tranen
in me opkomen,
maar slik ze weg
ik wil me groot houden,
ik wil niet dat ze zeggen
dat ik kinderachtig doe.
Maar straks zou het potje wel eens
kunnen overstromen.
Wat doe ik dan?
Wie kan mij beterschap beloven?
Ik moet blijven vechten
ook al zal dit moeilijk zijn.
Ik mag niet opgeven
dat weet ik nu wel!
voor me uit te staren,
voel me stikalleen
en heb niemand om mee te praten.
Waarom laat iedereen mij in de steek?
De vraag is er,
maar het antwoord vind ik niet.
Stilaan zak ik steeds verder weg
tot ik in een diepte zit
waar ik niet meer uit geraak.
Waarom heeft iedereen zich
tegen mij gekeerd?
Waarom?
Wat doe ik toch verkeerd?
Waarom blijven ze leugens vertellen?
Waar is dat goed voor?
Heb ik dan geen recht
op een gelukkig leven?
Al mijn opgekropte verdriet
kom stilaan naar boven.
Kan dit leven niet lang meer aan.
Maar weet ook dat ik verder moet gaan.
Soms voel ik de tranen
in me opkomen,
maar slik ze weg
ik wil me groot houden,
ik wil niet dat ze zeggen
dat ik kinderachtig doe.
Maar straks zou het potje wel eens
kunnen overstromen.
Wat doe ik dan?
Wie kan mij beterschap beloven?
Ik moet blijven vechten
ook al zal dit moeilijk zijn.
Ik mag niet opgeven
dat weet ik nu wel!
Reacties op dit gedicht
| zwaantje20: | Maandag, mei 24, 2004 12:33 |
| make nooit opgeven blijven vechten u niet laten doen door anderen en onthoudt dat je nooit alleen zal zijn want je het nog altijd mij knuffiekes je dochterke |
|
| Gracia Groen: | Maandag, mei 17, 2004 21:20 |
| Ook hier weer: geef niet op. Er is vast wel een vriendin of een vriend die om je geeft, vaak zijn 't er meer dan je denkt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||