moe
hij was nog maar net thuis
en begon weer te schreeuwen
ik was een arme zielige luis
zo lelijk als een bende spreeuwen
waarom is hij nu zo boos
en ik hield mij nog zo stil
voel mij als een verwelke roos
zit stil in een hoekje en ik tril
ik ben zo moe
kan het niet meer aan
mijn ogen willen voor altijd toe
waarom laat ik mij eigenlijk niet gewoon gaan
ik heb de moed niet meer
zelfs niet voor die ene snee
en toch wil ik het keer op keer
maar als ik het mes vast heb zeggen mijn handen nee
waarom kan ik het nu niet
en ik wil het wel
waarom ziet men het nu niet
mijn leven is een echte hel
Reacties op dit gedicht
| *B()|-|-€Rf|_Y*: | Dinsdag, mei 25, 2004 20:49 |
| Hou vol. Ik wil je helpen, naar je luisteren, maar alleen als je dat zelf wil. Ik heb een tijd gehad dat ik ook lang aan zelfmoord heb gedacht, maar doe het niet. Het lost misschien alles op, maar dan zullen vele mensen ook heel veel pijn moeten lijden. |
|
| Wicked Soul: | Maandag, mei 17, 2004 19:04 |
| Omdat je erges beseft dat het misschien ooit nog allemaal goedkomt? Klinkt onwaarschijnlijk, I know, maar geef nie op. Take care Dikke knuffel |
|
| Ria: | Zondag, mei 16, 2004 22:06 |
| He, niet doen he... ik ben er voor jou,en denk eraan dat ik jou zal missen...je kan altijd bij me terecht...vergeet dat niet... Veel liefs... Ria |
|
| blue eye: | Zondag, mei 16, 2004 22:04 |
| kken je gevoel volledig! kweet antuurlijk nietw at het is, maar het gevoel kenk...ma je kunt door... kusje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cinderella | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||