geen grip
het is raar
dit gevoel te hebben
niet bestemd voor deze wereld
hier zijn om de pijn te dragen
anderen te helpen
omgaan met verdriet
en om me hen een muur te bouwen
die af te bouwen
tot de laatste steen
het is me niet gegeven
geluk
allen het verdriet avn alles om me heen
was ik maar dat kleine meisje
van toen
geen grip op de werkelijkheid
denkend dat het zo moest zijn
ik ga maar door
en draag dit mee
alle pijn en verdriet
maar ook die glimlach van toen
dit gevoel te hebben
niet bestemd voor deze wereld
hier zijn om de pijn te dragen
anderen te helpen
omgaan met verdriet
en om me hen een muur te bouwen
die af te bouwen
tot de laatste steen
het is me niet gegeven
geluk
allen het verdriet avn alles om me heen
was ik maar dat kleine meisje
van toen
geen grip op de werkelijkheid
denkend dat het zo moest zijn
ik ga maar door
en draag dit mee
alle pijn en verdriet
maar ook die glimlach van toen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: blue eye | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||