Schitterbaar in de duisternis
Gewikkeld in gedachten
Storm ik door het vuur
Het vuur des levens
De woorden die me tot het uiterst brachten
Lopend tegen die stevige muur
De muur om mijn hart der gegevens
Val ik terug in het verdriet
Kruipend door het rozenveld
Een rozenveld zo zacht geurig
Een prachtige roos voor wat ik liet
Door geuren en bloemen hevig ontsteld
Zo ontsteld, van het niet zwart maar juist zo kleurig
Slingerend over de paden
Zachte stoffige ondergrond
Doet geuren opwaaien
De schaduw van de duisternis verandert mijn daden
De lucht die mijn gevoel met de woorden verbond
Probeer ik telkens weer een beetje geluk te zaaien
Een stapje vooruit
Eindeloos stilstaan
2 stappen weer naar achter
Heeft dit nog nut? Troebele gedachte, wijsbesluit
Vechten, vallen, opstaan, vechten, schuilen, weer verdergaan
Het einde steeds dieper, steeds een stukje zachter
westland: | Maandag, mei 17, 2004 18:29 |
heel mooi geschreven,maar het word van zelf 2 passen vooruit en 1 achter uit.westland. | |
de nifter: | Maandag, mei 17, 2004 10:10 |
harder lopen en dwars door die muur heen knallen!!! | |
~*Woepiej*~: | Maandag, mei 17, 2004 10:01 |
wauw.. echt een mega mooi geschreven gedicht,, helaas zo triest weer =( maar errug mooi liefs |
|
Luijkx: | Maandag, mei 17, 2004 07:04 |
Heel mooi! Ben er even stil van! Liefs, Laura |
|
Annemieke van der Ven: | Maandag, mei 17, 2004 06:03 |
Dat geluk zaaien gaat je goed af... Bij heel veel van ons... X Annemieke |
|
Danty.nl: | Zondag, mei 16, 2004 23:17 |
KSIE NIKS TE DONKER | |
Auteur: Darkdevils-night | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 16 mei 2004 | ||
Thema's: |