Eerste onschuldige veroordeling
Ik had nog nooit een boete gekregen
Noch niet voor een fietslicht die niet brandde
Toen kwam ik haar in die herberg tegen
Waar men mijne eerbaarheid aanrandde
Met zes mannen zat ze onverlegen
En toen rok hoog de broek op grond strandde
Was ik woedend en tevens verlegen
omdat zij haar eergevoel verpandde
Het kwam tot slagen en verwondingen
En al zou ik er alleen van krijgen
Van Mannen die aan het vechten gingen
Moest ik voor de rechter toch nog zwijgen
trots onze twee gouden huwelijks ringen
Die om wat begrip lagen te hijgen
had ik de echtscheiding moeten zingen
In plaats van toenmaals terug te dreigen
Noch niet voor een fietslicht die niet brandde
Toen kwam ik haar in die herberg tegen
Waar men mijne eerbaarheid aanrandde
Met zes mannen zat ze onverlegen
En toen rok hoog de broek op grond strandde
Was ik woedend en tevens verlegen
omdat zij haar eergevoel verpandde
Het kwam tot slagen en verwondingen
En al zou ik er alleen van krijgen
Van Mannen die aan het vechten gingen
Moest ik voor de rechter toch nog zwijgen
trots onze twee gouden huwelijks ringen
Die om wat begrip lagen te hijgen
had ik de echtscheiding moeten zingen
In plaats van toenmaals terug te dreigen
Reacties op dit gedicht
| tim balthazar: | Maandag, mei 17, 2004 21:20 |
| mmm verhaaltje dat toch even denken vereist door de dichtvorm groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||