LOSRUKKEN
LOSRUKKEN
ik vind mezelf alleen wandelen
door de zwak verlichte straten
met naast me de eeuwige eenzaamheid
en de eindeloos ver verwijderde sterren
als mijn gidsen
ik verbreek de ketenen
van de dingen in het verleden
van de dingen in het heden
en van de dingen in de toekomst
ik wil me losrukken
van de zwaarte die me neder drukt
en die me condenseert in materie
ik wil springen en me ontdoen
van de stof van de aarde
ik wil vrij gaan
naar daar
waar de sterren heersen
19 januari 2002
ik vind mezelf alleen wandelen
door de zwak verlichte straten
met naast me de eeuwige eenzaamheid
en de eindeloos ver verwijderde sterren
als mijn gidsen
ik verbreek de ketenen
van de dingen in het verleden
van de dingen in het heden
en van de dingen in de toekomst
ik wil me losrukken
van de zwaarte die me neder drukt
en die me condenseert in materie
ik wil springen en me ontdoen
van de stof van de aarde
ik wil vrij gaan
naar daar
waar de sterren heersen
19 januari 2002
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sandra Witteveen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||