vrijheid...
niemand aan jou zijde die je vasthield, al was het zomaar even
vergeten ben je, in de stroom van het leven.
jou moed werd jou pijn, en je pijn je sterven
maar jou leven zal nu steeds nog de grote lijnen in mijn leven kerven.
het lijkt alsof je me een klap op mn ziel geeft
alsof je me door elkaar rammelt, op de grond smijt, zodat de aarde beeft.
vanuit de donkere kamer leg ik een krans voor je neer
met pijn en verdriet kus ik je voor de laatste keer weer.
vrijheid...
Over dit gedicht
| Auteur: Marieke de Bruijne | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||