mijn wereld barst als een vaas open
jouw woorden verpakken zichzelf
in een sneltrein van kabaal
en razen spoorloos door mijn hoofd
hopen gaat hopeloos verloren
de tijd wordt een wonde
en gaapt als een vergeetput open
een orientatieloze val
ik hamer de glanzende nagels
verdriet door mijn ogen
tracht de kloof tussen mij
en het geluk tevergeefs te dichten
ze crashen doelloos op de grond
mijn wereld barst ondertussen
als een vallende vaas in tientallen
scherven emotie open
in een sneltrein van kabaal
en razen spoorloos door mijn hoofd
hopen gaat hopeloos verloren
de tijd wordt een wonde
en gaapt als een vergeetput open
een orientatieloze val
ik hamer de glanzende nagels
verdriet door mijn ogen
tracht de kloof tussen mij
en het geluk tevergeefs te dichten
ze crashen doelloos op de grond
mijn wereld barst ondertussen
als een vallende vaas in tientallen
scherven emotie open
Reacties op dit gedicht
| DrieGeetjes: | Woensdag, mei 19, 2004 21:10 |
| hermaken = scheppen Schep verder, Schepper... *smile...* ;o)x |
|
| tim balthazar: | Woensdag, mei 19, 2004 20:56 |
| gedicht van gisteren hermaakt, ik vond het niet geslaagd... | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||