Wandelen met mijn hond aan zee.
Alleen mijn gedachten als bagage mee.
Op zoek naar de rust voor mijn ziel.
Pijn is nog voelbaar in mijn hart.
Zoek een weg om dingen te begrijpen.
Maar antwoorden vind ik niet.
Het is mooi om te zien het water aan komen op het land.
Alsof het word terug getrokken door een onzichtbare hand.
Mijn hond dartelt vrolijk rond.
Speelt met golven op het strand.
Hij en ik hebben een sterke band.
De enige die mijn verdriet ook voelt.
Nee dit zou niet eerlijk zijn.
Ook vrienden geven wat ze kunnen.
Maar weten niet wat ik echt zoek.
Antwoorden op zo veel vragen,maar vinden doe ik ze niet.
Dan een hand op mijn schouder.
Ik kijk om en zie zijn gezicht.
Als bij een engel,schijnt achter hem het zonlicht.
Een glimlach meters breed.
Jongen ik zie hier vaak droeve zielen.
Maar jij spant de kroon.
Wie schoot de pijl af die jou hart zo diep trof.
Neem een peuk en laten we even praten.
De warmte en vriendschap ontroerde me.
Mijn tranen kwamen snel.
Laat maar sprak de man ,ik weet genoeg.
Oude jutters verhalen kwamen bij hem boven.
Hij heeft me er veel verteld.
Nodigde me uit voor het eten.
En heb spullen gezien schitterend mooi.
De zee neemt en de zee geeft....waren zijn woorden.
De vis schotel smaakt goed.
Een volle maag geeft nieuwe moed.
Ik keek naar zijn verweerde gezicht.
En dacht na over een gedicht.
Een knipoog en een stevige hand waren zijn afscheids groet.
Ik bleef nog even door de duinen struinen.
Dacht even na over deze man.
Ik kende hem niet en hij gaf me zo veel.
De twee uur reizen terug dacht ik alleen aan hem.
De antwoorden die ik zocht vond ik niet.
Maar zijn menselijkheid zal ik nooit vergeten
Hij gaf me moed en kracht.
Onbaatzuchtig maakte hij een gebaar.
Vond ik dit maar vaker,maar ik weet niet waar.
Telkens als je denkt ik ga kapot.
Schrik je je van dit soort mensen rot.
Waarom kan ik niet zo leven.
Zonder reden zo veel geven.
Ik voelde me falen als mens.
Want ik gaf niks terug...dacht ik.
Thuis kwamen bij de gedachten,ik heb wel gegeven.
Ik vulde een heel kleinstukje van zijn eenzame leven.
Mijn ogen straalden van geluk.
Mijn dag kon niet meer stuk.
Hey jutter ik ken je niet.......
Maar bedankt voor die fijne dag.
Wim..........
| Es: | Maandag, mei 24, 2004 08:27 |
| Ik heb dit met plezier gelezen!! Prachtig, ikhad even het gevoel dat ik er bij was.....Verlies nooit, maar dan ook nooit je vertrouwen in de mens als individu....En ik hoop echt met heel mijn hart dat je, als je je antwoorden vindt, er iets mee kan... XXX Es |
|
| westland: | Vrijdag, mei 21, 2004 11:02 |
| heel mooi geschreven lord ,zo zie je maar weer er is altijd iemand. die je dan tegen komt om je te helpen.bij jou was dat de strandjutter..ma westland. | |
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, mei 21, 2004 06:38 |
| Prachtig gedicht Wim... ontvangen is mooi en heerlijk... maar het best voelt toch geven... X Annemieke |
|
| maria : | Vrijdag, mei 21, 2004 00:33 |
| onbewust uitstralend vraag die jij uitzond zoekend op het strand jutter voor je stond weerkaatsten spiegels in stille luistering schenkend straaltje hemel in pracht schittering liefs, maria |
|
| will hanssen: | Donderdag, mei 20, 2004 20:35 |
| Prachtig, Wim! Het is een heel mooi verhaal wat dit gedicht bevat.........eigenlijk.......zou de wereld nog veel mooier kunnenzijn, als wij mensen.....allemaal....Nou ja in ieder geval supermooi geschreven, Wim. Bedankt. Liefs, Will |
|
| keiko: | Donderdag, mei 20, 2004 19:20 |
| fantastisch neergezet terwijl ik het aan het lezen was zag ik het allemaal gebeuren.. was zo echt dat ik het gevoel had dat ik erbij was.. echt mooi.. veel liefs keiko |
|
| Green eyes: | Donderdag, mei 20, 2004 16:00 |
| blijven hopen, graag gelezen liefs Marina |
|
| lommert: | Donderdag, mei 20, 2004 15:22 |
| ik heb dit met bewondering gelezen.Het komt vaak van kanten waar je het niet verwacht...en verwacht je het van hem of haar dan kan de teleurstelling groot zijn. Heb wel eens gezegd: verwachten is teleurstellen. Niets verwachten is nooit teleurgesteld worden.Maar dat is een mens niet gegeven.we blijven hopen en verwachten .Een 'stom ras'zijn we eigenlijk. willemmmien |
|
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||