Stilletjes kijk ik naar jou,
je lijkt zo perfect.
Je ziet er gewoon geweldig uit.

Even kijken je mooie ogen me aan,
en kruisen onze blikken elkaar.
Een bliksem in mijn hoofd,
een kriebel door m'n buik.

Warom ben jij zo....
En waarom ben ik niet anders?
Waarom kan ik je niet gewoon aanraken?
net als toen...
Waarom kan ik je niet vasthouden,
en je zachtjes kussen.

Het leek zo mooi, zo echt.
Maar helaas was het niet gemeend.
Diep van binnen weet ik dat het geen kans heeft,
Jij en ik weer samen

Stil verlangen.........