laat me toch...
Het water stijgt te ver
Ik kan niet meer op eigen benen staan
Ik zie het leven even niet meer zitten
Alsjeblieft laat me toch gaan
Ik word meegesleurd
In de grote stroming van verdriet
Ik wil alleen mezelf zijn
Maar dat kan dus blijkbaar niet
Ik wil niet eens meer wat zeggen
Want 'k wordt toch vernederd, keer op keer
Alsjeblieft laat me toch gaan
Ik wil gewoon even niet meer...
Reacties op dit gedicht
| little fly: | Zaterdag, november 08, 2008 13:55 |
| ik wil ook niet meer.. |
|
| 01-shY: | Maandag, augustus 02, 2004 20:26 |
| Ik laat je niet gaan..!! Liefs Michelle |
|
| *joyce*: | Vrijdag, mei 21, 2004 22:51 |
| Hey.. Heel erg mooi geschreven.. Maar 1 ding..maak van dit schrijven geen werkelijkheid! K zal dr voor je zijn! knuf joyce |
|
Over dit gedicht
| Auteur: IronRose | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||