Inzoomen op Teleurstelling
Ik voel een diepe tegenkracht
Twee handen die me ondersteunen
Gevaarlijk zonder al die inhakende armen
Waarneer ik nergens meer in kan leunen
Jij nam die tegenkracht weg voor seconden
Zette je eigen nagels in mijn huid
Schreeuwend viel ik weer voorover in het zwart
Bloedend liet je me achter, innerlijk lachend zonder geluid
En nog steeds ben jij niet verzadigd
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, mei 22, 2004 18:23 |
| Dit is zo droevig, pijnlijk mooi ... Liefs / sunset |
|
| ~Reality~: | Zaterdag, mei 22, 2004 15:15 |
| Gmrbl degene die dat heeft geflikt jonge... *KABLAM* oeps (a) =S Fight back, you will win!! Muahahaha You will make it =) Knufsiedufsiej |
|
| Lost_Angel: | Zaterdag, mei 22, 2004 14:37 |
| Wow... Echt heel mooi geschreven.. But you're gonna be okey! Knuffel, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marbalicia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||