moeilijk...
wordt gek van de haat
hier thuis
niemand accepteert elkaar
en ziet niet in
de pijn
lopen langs elkaar
donker hier in huis
alsof je een vreemde bent
niet begrijpend
hier thuis
ruzie
de hele dag
dag in dag uit
wil weg
hier vandaan
alleen verder gaan
ik ben niet zoals zij
mijn zussen
ik ben anders
weet goed wat ik ben
ik ben ik en jij bent jij
leer dat accepteren
alsjeblieft
zo kan ik niet verder
niet hier
dan maar ergens anders
wil weg
voor altijd
weg hier thuis
vanalles
*...soms is het leven niet te verdragen hier thuis, pak ik het liefst mijn spullen en vertrek, maar dat keer ik trug, kan hen niet alleen late...*
hier thuis
niemand accepteert elkaar
en ziet niet in
de pijn
lopen langs elkaar
donker hier in huis
alsof je een vreemde bent
niet begrijpend
hier thuis
ruzie
de hele dag
dag in dag uit
wil weg
hier vandaan
alleen verder gaan
ik ben niet zoals zij
mijn zussen
ik ben anders
weet goed wat ik ben
ik ben ik en jij bent jij
leer dat accepteren
alsjeblieft
zo kan ik niet verder
niet hier
dan maar ergens anders
wil weg
voor altijd
weg hier thuis
vanalles
*...soms is het leven niet te verdragen hier thuis, pak ik het liefst mijn spullen en vertrek, maar dat keer ik trug, kan hen niet alleen late...*
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, mei 22, 2004 18:09 |
| Waar is toch het warme huiselijk gevoel gebleven. Het gaat heel erg mis met en in de wereld. Dapper neergezet. Liefs / sunset |
|
| **Little Witch**: | Zaterdag, mei 22, 2004 17:30 |
| lieverd laat ze thuis ni in steek, da is het laatste wat ze willen, jou kwijt.. je bent nog alleen thuis nu en dat is denkk ook moeilijk, maar kop op.. Hoop dat het snel beter gaat.. hou van jou! KUS |
|
Over dit gedicht
| Auteur: blue eye | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||