een paar kinderogen
een paar kinderogen
vragend in gemis
zoekend naar diegene
die er niet meer is
een paar kinderogen
kijken hun moeder aan
zij herkent en ziet
daarin hun vader staan
een paar kinderogen
die blik doet haar zo’n pijn
ze troost, verbergt verdriet
om wat niet meer kan zijn
vragend in gemis
zoekend naar diegene
die er niet meer is
een paar kinderogen
kijken hun moeder aan
zij herkent en ziet
daarin hun vader staan
een paar kinderogen
die blik doet haar zo’n pijn
ze troost, verbergt verdriet
om wat niet meer kan zijn
Reacties op dit gedicht
| Joyce. R: | Zondag, januari 27, 2002 13:34 |
| ik vind dit een mooi gedicht, echt waar....... |
|
| arie: | Zondag, mei 06, 2001 19:23 |
| Een paar kinderogen Catharina. Hun blik Hun herkenning Hun besef, dat wat was, nooit meer terug komt. En jij staat daar midden in. Jij de rots in de branding Hun ogen, gericht op jou. Pijnlijk.... Liefs Arie |
|
| ilona krijgsman: | Zondag, mei 06, 2001 15:37 |
| tja, dit is ook wat ik steeds bedoel...als je begrijpt wat ik bedoel.....doet me wel wat hoor.liefs Ilona | |
| pramodah: | Zondag, mei 06, 2001 14:52 |
| je weet het altijd zo mooi te brengen.......... liefs pramodah |
|
| Benjamin de Rooy: | Zondag, mei 06, 2001 13:35 |
| Een traan in het oog van een kind, Maakt veel in los in een mens, En geeft mij slechts 1 enkele wens, En dat is die traan drogen. Erg mooi. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||