Gebroken
Mijn benen zijn gebroken,
van het vallen en weer opstaan.
Mijn armen zijn gebroken,
van mezelf omhoog douwen,
of me te laten optrekken.
Mijn handen zijn gebroken,
door het slaan tegen de muren.
Mijn voeten zijn gebroken,
door het schoppen op den duur.
Mijn hoofd heb ik gebroken,
door de opgekropte gedachtes.
Mijn hart heb ik gebroken,
door de haat die mij omving.
Alles is gebroken,
door de negatieviteid.
En heet ergste van alles is,
niemand heeft spijt.
van het vallen en weer opstaan.
Mijn armen zijn gebroken,
van mezelf omhoog douwen,
of me te laten optrekken.
Mijn handen zijn gebroken,
door het slaan tegen de muren.
Mijn voeten zijn gebroken,
door het schoppen op den duur.
Mijn hoofd heb ik gebroken,
door de opgekropte gedachtes.
Mijn hart heb ik gebroken,
door de haat die mij omving.
Alles is gebroken,
door de negatieviteid.
En heet ergste van alles is,
niemand heeft spijt.
Reacties op dit gedicht
| dropje: | Dinsdag, mei 25, 2004 17:19 |
| Heey thes...als jouw dat ooit sal gebeuru..sal ik spijt hebbu.,.dat ik er niet voor je was..egt een heel mooi gediggie..toppertju..Ik mis je,...was je maar nie siek.. HvJ en dikke knuf.. monique |
|
| christa/dorine: | Zondag, mei 23, 2004 23:45 |
| mooi gedicht. Je verwoord het heel erg mooi.. Schrijf maar lekker van je af..je zult wel zien dat het helpt. Sinds ik het doe voel ik me namelijk ook veel beter :) |
|
| will hanssen: | Zondag, mei 23, 2004 21:31 |
| Prachtig dit gedicht, Stoelpoot!!! Ga zo door met prachtige gedichten maken en........vergeet vooral niet om héél veel van JEZELF te houden!!!!!!!!! Veel liefs, Will |
|
| brinkieloontje: | Zondag, mei 23, 2004 20:57 |
| waauw stoelpoot, ik vind dit een heel erg moi gedicht! ga zow verder met dichten.. niet met de omgang met jezelf, sterkte.. XxX Ilona |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stoelpoot | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||