mijn leven is een grote hel geweest
tegen de klok in geracet
vaak mezelf vergeten
in de dingen die zij me verweten

ik ben de fout, ik ben slecht
dat is wat hij zei, en terecht
althans dat dacht ik toen
totdat iemand me vertelde wat ik moest doen

ze zei: je moet erover praten
het verleden achter je laten
een nieuwe start
met een zuiver hart

je moet weer leven
weer nemen en geven
weer lachen en huilen
je niet meer achter die muur verschuilen

geen zelfmoordgedachtes meer
ga weer leven, ook al doet het zeer
die pijn slijt
ooit raak je dit verleden kwijt

eindelijk besefte ik dat dit niet langer kon
wat was ik dom
ik was heus niet alleen de schuld
ik had me teveel in verdriet gehuld

ik moet uit deze put
weg uit deze pijn die me uitput
eindelijk is er vebetering in zicht
ik heb me op een nieuw doel gericht

ik wil weer verder in dit bestaan
ik ben nog niet klaar om te gaan
ik heb teveel om achter te laten
ik wil dit nog niet verlaten

mijn lieve vrienden die om me geven
helpen me om te blijven streven
op hen kan ik echt bouwen
ik kan ze echt vertrouwen

dus in dit bestaan
zal ik verder gaan
het is nog steeds niet goed thuis, nog steeds pijn
maar ik weet dat er een betere tijd zal zijn