Vlijmend gemis...
Door onrust
overweldigt
geteisterd
door verdriet
Verbijsterd
mist voor ogen
niets wat
vertroosting biedt
Laat
toch drogen
deze wangen
immense bergen
droefenis
Enkel tergen
blijven stangen
intense pijn
diep verlangen
verlos me toch van
dit vlijmend
gemis
...
XaVioN
24/05/2004
| Paul de Bruyn: | Dinsdag, mei 25, 2004 20:40 |
| Xavion... weer met ontzettend veel bewondering gelezen, doorlezen en herlezen... Je doet het gewoonweg opnieuw :o) fijne avond Paul |
|
| keiko: | Maandag, mei 24, 2004 21:37 |
| intens verdriet overvallen door tranen zich al druppelend een weg naar beneden banen vragend om verlossing bevrijding van pijn voelend tot in de ziel laat het snel over zijn heel mooi gedaan.. veel liefs keiko |
|
| Boudaatje: | Maandag, mei 24, 2004 21:34 |
| wauw hoedje af voor je gedicht. Al schuilt er veel pijn in. knufs |
|
| Ninandra: | Maandag, mei 24, 2004 19:23 |
| idd, *ontroerd..* Hang on, je schreeuw wordt op den duur gehoord, klinkt lekker cliché maar toch geloof ik erin. Veel sterkte lieverd! knuffje |
|
| Vinkje: | Maandag, mei 24, 2004 18:54 |
| Een ontroerend gedicht. Mooi neergezet. Liefs, |
|
| Auteur: xavion | ||
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||