Opa...
Opaatje toch, lieverd
Wat liet je ons schrikken
Plotseling dat telefoontje
Dat me niet liet zitten
Je lag in het ziekenhuis
Nog bij bewustzijn
Je was zo verschrikkelijk ziek
Dit alles was niet fijn
Toen kwam die ene dag
Oma nam het besluit
Je moest sterven
Er bleef niets van je over, geen fluit
Mijn Opa, voor altijd
Ik mis je heel erg
3 weken lang in spanning gezeten
Ik stond tegen een berg
Nog steeds ben ik er niet overheen
Mijn lieve lieve lieve Opa Baard
Waarom liet je ons hier achter?
Dat zijn we toch niet waard?
Opa, ik denk aan je, elke dag
Het verwerken gaat niet snel
Ik zal je voor altijd missen
Nee, dood gaan is geen spel
Ik wacht op je telefoontje
Uit het Aardse Paradijs
En als je mij dan belt
Maak ik ook die mooie reis
Later als we weer samen zijn
Vertellen we al onze verhalen
Oma is er dan gezellig bij
Nee, we zullen echt niet balen
Wat liet je ons schrikken
Plotseling dat telefoontje
Dat me niet liet zitten
Je lag in het ziekenhuis
Nog bij bewustzijn
Je was zo verschrikkelijk ziek
Dit alles was niet fijn
Toen kwam die ene dag
Oma nam het besluit
Je moest sterven
Er bleef niets van je over, geen fluit
Mijn Opa, voor altijd
Ik mis je heel erg
3 weken lang in spanning gezeten
Ik stond tegen een berg
Nog steeds ben ik er niet overheen
Mijn lieve lieve lieve Opa Baard
Waarom liet je ons hier achter?
Dat zijn we toch niet waard?
Opa, ik denk aan je, elke dag
Het verwerken gaat niet snel
Ik zal je voor altijd missen
Nee, dood gaan is geen spel
Ik wacht op je telefoontje
Uit het Aardse Paradijs
En als je mij dan belt
Maak ik ook die mooie reis
Later als we weer samen zijn
Vertellen we al onze verhalen
Oma is er dan gezellig bij
Nee, we zullen echt niet balen
Reacties op dit gedicht
| Helgiej: | Woensdag, mei 26, 2004 15:41 |
| heel mooi Sabi.. echt super... tis duidelijk dat je zielsveel van je opa houdt.. ben blij dat ik er voor je kon zijn en je een beetje kon helpen.. Helgiej |
|
| *B()|-|-€Rf|_Y*: | Dinsdag, mei 25, 2004 20:32 |
| Heel mooi en ontroerend gedicht. Afscheid nemen is zwaar, en verwerken gaat moeilijk. Maar weet, een mens is pas echt dood als hij niet kan verderleven in iemands herinneringen. Je opa is bij je, steunt je. *sterkte* |
|
| suuskie: | Dinsdag, mei 25, 2004 17:37 |
| hey bien mooi gedicht... alweer :)ik kende je opa nauwelijk en zelfs ik vond hem super aardig enzo... hij wacht op je, waarschijnlijk nog wel heel lang hopelijk... maar ja, je hebt tenminste veel herinneingen kus Suzanne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Superstar Sabi | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||