zij kleurt prima bij de regen die druppelt van het dak
en als ze zacht haar haren kamt komt ze dichter mak
dan kan ik mijn hoofd in haar schoot leggen en bekijk
haar borsten van onder haar mond op zijn kop en zwijg
zij is iemand die zich niet uit zal spreken over wat er speelt
haar ziel een met laag stof bedekte pijn gespekte eelt
treurig in haar binnen schreeuwend fel haar buiten neon
verlies gecamoufleerd met plotselinge wedstrijden die ze won
zij staart als een blad naar de nacht, wordt bedruppeld
en als dan haar tranen vallen neemt zij deze sukkel
in haar armen als ze zacht fluistert; dat ze het niet trekt
een traan bereikt mijn shirt maakt zacht nat en vlekt
zij kijkt met haar manga ogen bij mij binnen en ik zoek
haar clou wat me doet smelten het einde van haar boek
ik kus de pijn weg uit haar huid en trek het huilen
uit haar ogen, klap mijn paraplu uit zodat zij kan schuilen
Ik: 'Voordat je weet ik heb je lief laat ik het je duizend keer voelen'
'Everybody needs a bosom for a pillow': zij.
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 25 mei 2004 | ||
Thema's: |