In de zwoelte van een koele nacht
die de hitte van overdag verzacht
heeft niemand ook maar één klacht
wie had dat tijdens die hitte gedacht?
daar iets hoger in de lucht
precies in het maanlicht
blijf ik staren en ik zucht
in de donkerte heb je niet veel zicht
en toch is het zo mooi
dat iedere zorgen ondooit

zo kan het ook zijn in het leven
soms kan het alleen verdriet geven
en is alles vol tranen
soms mag je je in geluk wanen
soms lijkt het zo donker als de nacht
Maar weet dat er ook de morgen wacht
de zon komt op in je leven
en zal je alles dubbel in geluk geven
probeer van kleine dingen te genieten
wanneer er weer tranen in je ogen schieten
tranen van ongeluk en machteloosheid.
Wanneer je denkt:
dit gaat niet over dit duurt een eeuwigheid,
weet dan dat de maan de zon wenkt
om op te klimmen aan de horizon
waar eens de maan zijn reis begon
kom, zullen we samen gaan kijken naar die zomerzon?












~*~*~*~
Het liefste Modderengel met kraaloogjes en een plukje