Ik liep peinzend langs de vloedlijn
op zoek naar nieuwe tekst
om een wereldhit te scoren
nog beter dan de rest
De zon was net begonnen
aan die mysterieuze reis
en veranderde de hemel
in een kleurenparadijs
En voor mij in het warme zand
zag ik de vormen van je voetenspoor
verzonken in mijn overpijnzing
volgde ik het spoor
Het leidde naar de rotsen
die beschenen door de late zon
een gouden gloed verspreiden
tot ver na de horizon
Ik klom tot op de rotsen
en keek verschrikt opzij
we hoorden enkel water klotsen
ik keek jou aan, jij mij
Twee grote groenen ogen
diep zoals oceanen zijn
twee poelen vol met onrust
en onbereikbare zielepijn
Ik fluisterde met klemmende angst
NEE, doe dit nu niet
je bent nog veel, ja veel te jong
om nu te sterven door verdriet
En toen was je verdwenen
je fluisterstem zweeft over het gras
" bedankt dit redt mijn leven
dat ik verloren was"
Ik stond er als versteend
en droomde dat ik je beminde
ik dacht dit wordt een wereldhit
waarmee ik je zal vinden.