Zwarte randen
Zwarte randen
Omlijnen mijn ogen
Verzwakt kijk ik in het licht
Wat de pijn nog steeds niet van mijn hart heeft bewogen
Geen emotie
Vloeit door mijn gespleten huid
Verdorde beelden tekenen rond mijn netvliezen
Wat het verdriet nog verder uiteenrekt zonder verloren geluid
Donkere wolken
Omgeven de handen die reiken
Naar alles wat onbereikbaar zal blijven nu en de toekomst
Zal ik geen lef hebben mijn rug te rechten en in het geluk te kijken
Reacties op dit gedicht
| Monamama: | Donderdag, mei 27, 2004 20:51 |
| lieverd... dit gedicht spreekt zoveel wat ook uit mijn mond kon komen... ik zou je graag een knuffel aanbieden (}) | |
| ~Reality~: | Donderdag, mei 27, 2004 19:17 |
| Blub =( Jij hebt genoeg moed om met je hoofie opgeheven, borst vooruit en kont naar achter de wereld in te kijken. Daar waar het geluk je toelacht! Never give up. Don't you DARE... =D § FrozenSilence § |
|
| Darkdevils-night: | Donderdag, mei 27, 2004 08:40 |
| duiveltje geeft je dikke knuffel... I wish I could change the world a little bit.. I start with the sorrows of my friends... Mooi gedichtje meissie, Liefs en knuffel cora |
|
| de nifter: | Donderdag, mei 27, 2004 08:09 |
| ja, mooi idd... en waarom geen lef? het ergste dat je kan gebeuren is dat je geluk vindt... | |
| ***Bengeltjuh***: | Donderdag, mei 27, 2004 06:47 |
| hallo lief daantjemeissie :P das een duister dichie wel mooi verwoord kusje en knuffel gerjan |
|
| Lost_Angel: | Woensdag, mei 26, 2004 22:07 |
| Mooi...mooi maar pijnlijk.. Alleen je hoeft het geluk niet te zien om het er te laten zijn..tenslotte, uit een zaadje komt ook een bloem, ookal zie je die niet.. En remember: Om een bloempje te laten bloeien, heb je regen nodig..met zon. En ik weet dat die regen er bij jou (helaas) in overvloed is, maar die zonnestraaltjes zijn er ook! Knuffel, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: FrogCess | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||