sprekende ogen
Sprekende ogen:
Naar binnen gekeken,
Via de spiegel,
Van je ziel,
Kan ik je lezen.
Je ogen,
Zeggen de woorden.
Die niet uitgesproken,
Konden worden.
Ik lees je,
Net als een boek.
Alleen nooit uitgelezen,
Want het eind is zoek.
Naar binnen gekeken,
Via de spiegel,
Van je ziel,
Kan ik je lezen.
Je ogen,
Zeggen de woorden.
Die niet uitgesproken,
Konden worden.
Ik lees je,
Net als een boek.
Alleen nooit uitgelezen,
Want het eind is zoek.
Reacties op dit gedicht
| droomster: | Dinsdag, januari 11, 2005 18:05 |
| woow echt mooi geschreven XxX droomster | |
| Irdana: | Donderdag, mei 27, 2004 08:36 |
| mooi lief en liefde vol gedichtje wil je het einde wel lezen? zo ja kijk dan noch een keer in zijn ogen en je zal ook de laatste bladzijde tegen komen wil je liever het einde nooit weten laat alles dan bij het oude en koester het boek of doe het weg het is wat je zelf wil wel heel mooi neergezet graag gelezen liefs irdana |
|
| marjolein_in_love: | Donderdag, mei 27, 2004 07:33 |
| mooi... heel lief geschreven... liefs marjolein |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christa/dorine | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||