Blijf niet zitten!
Vaak zie ik mensen
Die om geluk wensen
Geen tranen meer
Het leven zo licht als een veer
Maar hoe bereik je dat?
Niet door te blijven zitten en treuren
Sta en zie al die prachtige kleuren!
Door telkens over je verdriet te praten
blijf je er alleen maar in hangen
Dat kun je toch niet van jezelf verlangen?
Probeer van je leuke momenten
een mooie herinnering te maken
Denk daar aan en het zal je opvrolijken
En je droeve tijden zul je achter je laten
Het is niet gemakkelijk
Maar niet onmogelijk..
Writer, Ikzelf
Reacties op dit gedicht
| singing-angel: | Donderdag, mei 27, 2004 19:54 |
| Heel erg waar, merk 't ook bij mij zelf. Heel mooi geschreven!! Liefs Lis |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Melodramatically |  
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||