Alleen de muziek die we hoorden op de achtergrond…
De blik in je ogen die meer zei dan de woorden uit je mond…
Je zei dat je van me hield… dat ik de ware voor jou was…
Ik kon het niet geloven… het was zo anders dan datgene dat ik in je ogen las…
En toch… toch liet ik me verleiden door jou…
Jij… jij kreeg precies wat je wou…
Ik voelde me zo boos, verward en bedrogen…
Ik zag het aankomen en ik wist het… maar toch liet ik toch dat je me zo hebt voorgelogen…
Ik voelde me zo dom… hoe had ik dit ook kunnen toelaten…?
Waar had ik mijn kracht en mijn weerstand gelaten…?
Ik voelde me ook gebruikt… je kwam alleen om een avontuurtje te beleven…
En kort daarna… verdween jij weer uit mijn leven…
Haatgevoel is het enige dat nu nog over is…
En door jou weet ik zeker dat ik me helemaal nooit meer vergis…
Ik zal dit als een belangrijke maar ook pijnlijk levensles moeten zien…
En ooit… vergeet ik het wel… misschien…