Was het leven maar zo
Vliegen op een wolkje,
Dat vind men zo fijn.
Kon men maar een engeltje zijn.
Dan was het leven zo fijn.
ELke dag luieren op een wolkje,
Met de regenboog aan je zij.
Met je geliefde vliegen,
Over roze, blauwe en paarde wolkjes.
Zo zou het leven moeten zijn,
Tog ontbreekt er 1 ding.
Er zijn geen roze, blauwe en paarse wolkjes.
Dus het moraal van dit gedicht:
HEt is ver te zoeken.
Maar als je maar fantaseerd,
Kom je er van zelf:p
Reacties op dit gedicht
| ~OpenBoek~: | Vrijdag, mei 28, 2004 18:01 |
| heel errug mooi:D aan het begin lijkt het zo'n zoetsappig gedicht maar op het eind is hij heeel realistisch:) heel mooi *knuff* ~OpenBoek~ |
|
| jim jumping: | Vrijdag, mei 28, 2004 17:42 |
| heel erg mooi gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Monique*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||