je was er altijd voor me,
je nam me vast als ik het moeilijk had,
je wou me misschien wel nooit geloven,
maar een goeie vriend dat ik aan jou had.
we hadden dezelfde problemen,
worstelden met dezelfde woorden,
we beloofden elkaar om vol te houden,
weet je nog??
en toch heb je die belofte verbroken,
je kon de wereld niet meer aan.
geen afscheidsbrief, geen knuffel,
alleen dode herinneringen.
wou je hier dan zo graag weg?
was je je leven dan echt zo beu?
je mes was je leven,
dat weet ik al lang,
maar moest het ook je dood zijn?
ik mis je elke dag,
ik kan nergens terecht met mijn problemen.
ik wil je hier bij me,
maar voor dat gaat,
moet het mes dan ook mijn dood zijn?
**karen,ik hoop echt dat je weet hoefel ik je mis!!!en ik zal volhouden,volhouden voor u!ik vergeet u nooit meer!! FRIENDS 4-LIFE REMEMBER! k vin et alleen jammer dat u leven nu al gedaan moest zijn **