VERLOREN ZIELEN..........
Dwalende zielen in tijdloos begrip,
duizenden verzonden,een eeuwige trip.
Schreeuwende stemmen in angstig gelaat,
smekende gebeden,een traan te laat.
Vele wegen,de richting verdraaid,
net als een doolhof,die verwarring zaaid.
Het licht gevangen in oneindig ver,
onbereikbaar als een gevallen ster.
Dolende zielen je zonden begaan,
verloren liefde, de goedheid vergaan.
Eeuwig dwalen in hierna nooit geloofd,
de kaars was onstoken,de vlam is nu gedoofd.
duizenden verzonden,een eeuwige trip.
Schreeuwende stemmen in angstig gelaat,
smekende gebeden,een traan te laat.
Vele wegen,de richting verdraaid,
net als een doolhof,die verwarring zaaid.
Het licht gevangen in oneindig ver,
onbereikbaar als een gevallen ster.
Dolende zielen je zonden begaan,
verloren liefde, de goedheid vergaan.
Eeuwig dwalen in hierna nooit geloofd,
de kaars was onstoken,de vlam is nu gedoofd.
Reacties op dit gedicht
| dikkertjedap: | Dinsdag, mei 08, 2001 21:58 |
| Net waar ik soms ook aan denk, Hans. Mooi om over na te denken. groetjes, dd |
|
| 11je: | Dinsdag, mei 08, 2001 13:34 |
| prachtig gedicht hans!! groetjes 11je |
|
| Elly: | Dinsdag, mei 08, 2001 08:15 |
| Geloof langzaam vervlogen in tijd...verloren en tenslotte uitgedoofd. Schitterend gedicht. Groetjes Elly xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hans | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||