Vriendschap

Waarom moet het zo gaan.
Waarom blijf ik nu weer alleen staan.
Ik wou je altijd helpen maar je liet het niet altijd toe.
En je was zo moe .
Zo moe om te leven eigenlijk wou je niet.
Maar toch deed je het met heel veel verdriet.
Je moest het huis uit je zei dat we vrienden bleven.
Ik heb er ook lang naar gestreden.
Ik mis je elke keer als ik je zie .
Als je buiten staat.
Met anders mensen te praten op straat.
Denk ik steeds .
Was ik nu maar een betere vriendin voor der geweest.
Ik kon het toch ook niet helpen dat anders mensen dingen verzonnen.
Zonder dat ik ze heb gezegd of eraan was begonnen.
Ik wou je helpen met je verdriet om alles.
Maar ik kon het niet altijd ik probeerde het wel.
Maar jij trok ook niet altijd aan de bel.
Het is bijna een jaar geleden.
En ik mis echt onze verleden.



Met mijn gaat het nu ook niet echt zoals het moet.
Ik ben eerlijk gezegd ook moe.
Ik ken ook niet meer alles verdragen.
En ik zal bij jou er ook nooit om vragen.
Vriendschap is jammer genoeg tussen ons voorbij gegaan.
Zonder dat ik er bij stil heb gestaan.
Met dit gedicht wil ik eigenlijk zeggen.
Meisje geef me AUB nog een kans.
Die ik nooit meer laat gaan of staan.
Want ik mis je zo

liefs mij