Ik ga nergens meer heen
zonder af te vragen
of jij er nog wel bent
want ik weet dat
jij me niet zien wilt

het doet pijn om
dit elke keer opnieuw
te doen, steeds neen zeggen
als ik in jou stad wil
weggaan, wil op stap gaan

Maar gisteren in
sportpaleis, waar ik je
nooit had verwacht,
loop je me ineens
voorbij, in je uniform

Ik wou een rustig avondje
kijken naar Marco Borsato
En jij moest daar werken
met je RK-team

Je had me niet gezien,
maar mijn avond ging er aan
ik bukte als je voorbij kwam
ik was bang jou te storen

HEt is nu twee jaar geleden,
maar nog steeds denk ik aan jou
Onze vriendschap was kostbaar
Onze vriendschap was niet te
stoppen

Maar neen,
twas een leugen,
twas een illusie,
nu duik ik weg
nu ontzeg ik me dingen
zodat ik jou niet tegen komen moet
zodat ik niet herinner wordt
aan die geweldige tijd