altijd
Altijd
altijd een lach
voor de mensen om mij heen
als een schild tegen vragen
over het duister in mij
altijd een traan
voor diegene die mij kunnen zien
maar altijd die angst
dat ik ze wegjaag
altijd die leegte
in mijn ziel
die nooit meer vervuld kan worden
altijd een lach
voor de mensen om mij heen
als een schild tegen vragen
over het duister in mij
altijd een traan
voor diegene die mij kunnen zien
maar altijd die angst
dat ik ze wegjaag
altijd die leegte
in mijn ziel
die nooit meer vervuld kan worden
Reacties op dit gedicht
| Darkdevils-night: | Maandag, mei 31, 2004 15:16 |
| mooi heel mooi verwoord, dit herkenbare duistere gevoel.. Ben der stil van, echt heel mooi Keep it going, Liefs en knuffel Cora |
|
| marjolein_in_love: | Zondag, mei 30, 2004 20:52 |
| hey wat mooi geschreven... zow herkenbaar heel veel suc6 als je eens wilt praten mag je me altijd mailen/ toevoegen op msn (kissesmarjo@hotmail.com) liefs marjolein |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cellerdoor | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||