Ik spreek halve woorden
Ik spreek halve woorden
Met een schaduw op mijn tong
Onafgemaakte zinnen
Lucht uit slechts een long
De hele waarheid brand vanzelf
Maar reeds de helft is verloren
Vergaan in woorden die niet komen
Mijn gevoel niet bekoren
Vergeten kan ik, wil ik niet
Diep geworteld gevoel staat vast
De vlinders, huivering bij jou naam
Lijken soms een zware last
Jou aanraking heeft me bevrijd
Je ogen spreken talen van geluk
De angst van binnen breekt me
'En straks is alles wederom stuk'
Reacties op dit gedicht
| rodriquez: | Maandag, mei 31, 2004 20:29 |
| ?????? | |
| Galadriëlle: | Maandag, mei 31, 2004 09:19 |
| Zou ieder andere reactie dan zoals jij hem zou willen, zo onacceptabel zijn? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||