Kraaien op mijn schoot..
schreeuwend de dood tegemoet
neem ik kraaien op mijn schoot
sinds tijden van verdriet gehoord
en gezien in hoeverre jij genoot
van mijn diepe afhankelijkheid
in een handpalm gezwommen
blijkbaar verraad een woord
zijn betekenis haar vrijheid
nu zal ik alleen nog kruipen
met een onverdeelde macht
de haast is echter verdwenen
rustig zoekend naar de nacht
die mij brengt wat genot vervuld
een kermend geluid genomen
gun ik geen zuurstof aan jou
je liet het einde in mij komen..
neem ik kraaien op mijn schoot
sinds tijden van verdriet gehoord
en gezien in hoeverre jij genoot
van mijn diepe afhankelijkheid
in een handpalm gezwommen
blijkbaar verraad een woord
zijn betekenis haar vrijheid
nu zal ik alleen nog kruipen
met een onverdeelde macht
de haast is echter verdwenen
rustig zoekend naar de nacht
die mij brengt wat genot vervuld
een kermend geluid genomen
gun ik geen zuurstof aan jou
je liet het einde in mij komen..
Reacties op dit gedicht
| de nifter: | Dinsdag, juni 01, 2004 08:51 |
| niet kruipen... rechtop staan, borst vooruit en flink om je heen maaien teneinde jezelf ruimte te verschaffen. zo! (overigens wil ik niet geslagen worden dus het betekent misschien toch niet persé wat jij denkt. wel dat ik ff een break nodig heb ;P) |
|
| marije kooij: | Maandag, mei 31, 2004 15:17 |
| kraaien :) geweldige vogels. (snap niet waarom ze met dit soort onderwerpen geaccosieerd worden, ik vind ze juist heel gracieus en mooi en puur en... glanzend zwart) :) kus. |
|
| Oorlam: | Maandag, mei 31, 2004 13:09 |
| kraaien op schoot? nee dan liever in een dichtsel:-) | |
| Ninandra: | Maandag, mei 31, 2004 12:27 |
| Brr, toch maar liever gele donsige kuikentjes he :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||