de maaltijd
Toen je ma zwanger was,
was iedereen in blijde verwachting van iets fantastisch,
je was een zalig voorgerechtje...
Toen je je eigen "ik" ontwikkelde en je je leventje leidde,
was iedereen verwondert over de grootte van je hart,
je was de heerlijkste maaltijd ooit...
Nu mag je eindelijks proeven van je desert...
iedereen zal je missen,
maar laat het smaken...
-x-
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Vrijdag, december 14, 2001 15:30 |
| Phoe merk ik hier lichtjes cynisme?...achter cynisme schuilt pijn...en ik kan me voorstellen dat die er is. Goed gedicht vind ik! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: insomnia | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||