Dit gedicht is echt gebeurd,
Maar ik het raadselend opgeschreven.
Als iemand ooit een gedacht heeft over
wat dit gedicht zou gaan,
Vertel het me dan!
Als het fout is neem ik je dat niet kwadelijk
omdat het is jou menig!
Ma kmoet wel zegge tis een lang verhaal
hier gaat ie =>

De reden

Woorden zijn niet goed genoeg,
Niemand zal begrijpen wat ik bedoel!
Liefde gaf ik,
Zelfs heel mijn hart!
Vele maande heb je dat gedeelte opgesloten,
soms maakte je met de kluis een verkeerde zet,
toch kan ik het je niet kwadelijk neme,
een mens bestaat nu eenmaal uit vlees en bloed.
Vergiffenis is niet nodig,
je zelf maken kan helaas niet.
Boos mag ik niet zijn want
je was er wel maar je gedachte wiste niet
wat er allemaal gaande was.
De 7de hemel bevond zich opdat moment
Vlak onder je voeten op de aarde waar je stond.
De dag dat ik je voor het eerst zag,
dacht ik weer aan een verblinding
en probeerde daarom je ogen weg te kaatsen.
Toch kweekte vlinders een verlangen op om
diep in jou ogen te kijken,
Toen jou blik zich naar mij richtte!
en 4 ogen,
verdrinkend in elkaar,
zweefde mee met de wolken in de lucht
gelijk de fladderde meeuwen aan de wilde zee met
een oranje opkomde zon.
Liefde op het eerste gezicht bestaat!
Houden van was geen te groot woord.
Zoekend naar elkaar ontmoette ik ook jou vrienden
tot onze armen niet meer door elkaar waren omringd,
dansend gelijk doornroosje op
de vloer van haar vader,
maar verstoort door Achilles!
Het verstand heeft het nooit willen inzien,
Het hart kon het nimeer aan.
Toch blijft een moordenaar de schuldige,
Geen handen die dat kunnen verbergen
en geen hart die dat kan vergeven.
De mijne leeft gewoon mee zonder te reageren!
Bij het zien van jou worden woorden ontnomen!
Ruzie met de bewaker
wil mijn hart niet meemaken
steeds dieper dwaal ik af naar
het duister van de oneindige put.
tot in het nieuwe jaar
toen voelde ik de donzen veren van jou vleugels mijn
door bloed gedruppeld huid bevrijden van
de overstroming uit de orkaan.
Gevlogen over duistere grachten voor
een ziel die
elke nacht de geest van je dromen opwekt!
Degene die steeds meer en meer in me doet geloven
Door spoken bewaakt in het duister van de wereld!
Gevoelens hebben geen eind,
Dalend naar het lot van de liefde,
Gered door een prins op het witte paard.
Geen droom maar werkelijkheid!
Het nieuwe jaar was anders voorspelt!
Roodborstjes gloeiend van pure liefde,
Gekwetst door het almachtige kwaad!
1 dag en nacht heb ik geleefd met jou!
De korste weg is het eind!
Dromen worden op de wereld geplaatst,
dit is geen leven maar een hel.
Hypocriet, dat is wat ik bedoel
Druppende muren vergoten door het druipende bloed!
Minten bladeren op een dorre stengel
een leven zonder doel!
Dingen zijn verdwenen,
Geef me je hand,
breng ze tot leven!
Kwadelijk kan ik dit je ni nemen
Vanwege dat ik je mijn alles heb gegeven...