Wij, wij zijn een kruik
En die kruik die is gevallen
Scherven brengen dan wel geluk
Maar er blijft altijd wel iets hangen

De kruik weer lijmen, goed idee
Maar ook al doe je zo je best
Enkele brokjes lijm je niet meer mee
En je ziet nog overal scheuren voor de rest

En dan vergeet ik het ergste nog
Want je bent echt bang geworden
Stel je voor, straks valt de kruik weer, toch
Dus heb je ze maar veilig opgeborgen

Je vergeet de kruik, want ongezien
zit ze in een doos, verzegeld
En dat heeft ze niet verdiend
want 't was de mooiste van de wereld

Maar misschien op een dag
Willen we niet meer bang zijn
We herinneren ons dan weer waar ze lag
En halen ze weer tevoorschijn

En na wat schilder- en opsmukwerk
Is de kruik dan weer gerestaureerd
Zodat je van de scheuren niets meer merkt
En ze terug schittert als voorheen

Wanneer het dan ooit weer zo zal zijn
Alleen het Lot weet het antwoord op die vraag
Maar alleszins, zoals het mij nu schijnt
Is een nieuwe kruik nog niet voor vandaag